Eerst de handen met hun overlevingsfuncties (nemen, stevig omarmen, strelen enz.), vervolgens de gebaren-van-het-gebed die van alle godsdiensten zijn, ten slotte de duik in de pantomime, de dans en zijn communicatieritueel door verscheidene beschavingen heen: China, Albanië, Hawaï, Japan, Indië. De opstelling is sober, opzettelijk theatraal, met uitsluiting van alle uitweiding in het anekdotische van het decor om de aandacht en het voornemen te vestigen op het materiaal zelf van het onderwerp: het lichaam en zijn gebarentaal. Een uitvloeier en de commentaar vormen de overgang van de ene dans naar de andere. Een didactische en sobere benadering van de taal van het lichaam.
Realisatie : Henri Storck
Synopsis en vertolking : Juana
Beeld : Paul De Fru, geassisteerd door Jacques Moniquet
Script : Françoise Storck
Tekst : Juana (bewerking door Jacques Delcorde)
Stemmen : Jeanine Cherel en Jacques Delcorde
Choreografie : Joy Dillingham
Gitaarmuziek : Nicolas Alfonso
Geluid : Westrex
Decors en special effects : Corneille Hannoset
Productie : C.E.P.
Productieleider : Louis Boogaerts
Opdrachtfilm van het ministerie van Nationale Opvoeding en Cultuur
Nederlandse versie onder de titel Twee handen, tekst van Jos De Haes (stemmen: Denise De Weerdt en Omer Grawet)
Engelse versie onder de titel One pair of hands
35 mm / zwart-wit (Gevaert) / 23 minuten / 1962
Om de film te bekijken, gelieve de paswoord per email vragen naar info@fondshenristorck.be en dan hier klikken
De gratie van de dans gepaard aan de droge antropologische benadering.
Francis Bolen, Histoire authentique du cinéma belge, Ed. Mémo et Codec, 1978