Maar wàt een familie: Spilliaert, Paul Delvaux, Tytgat en zijn vrouw Maria, Luc en Paul Haesaerts, of de conversatie in het gras. Een paar ligstoelen en een tuin plus een camera die de vriendenkring aftast. Ze praten (jammer dat de film stom is gezien de levendigheid, het gelach, de gebaren) en deze eenvoudige pano van enkele minuten wordt een document, getuigt, bewaart voor ons de lichamen en de gezichten, de herinnering aan een zomermiddag, de emotie van een moment waarop men het hemd uitgetrokken heeft.
Beeld : Henri Storck
Hommage aan Léon Spilliaert
35 mm / zwart-wit / stomme film / 7 minuten / 1945
Om de film te bekijken, gelieve de paswoord per email vragen naar info@fondshenristorck.be en dan hier klikken