Zijn opnames en zijn leven waren zoals zijn films: een mengeling van vreugdevolle momenten en catastrofes. Maar wanneer ik catastrofes zeg, moet dat niet in de tragische betekenis van het woord begrepen worden, het moet eerder gezien worden als het beeld van een klankingenieur die uitschuift op een bananenschil, als dat van een decormedewerkster die de tanden zet in de appel die voor een scène moest dienen of dat van een regisseur die boodschappen is gaan doen met de bestelwagen waarin het materiaal voor het draaien van de film opgeborgen zit. Helzapoppin kortom, ja, het leven was voor Patrick Van Antwerpen een voortdurend komisch spektakel.
Boris Lehman