Tapijten en kunstmeubelenindustrie

De film werd te Mechelen, centrum van de kunstambachten, gedraaid.

Eerst legt de film zich toe op de weefgetouwen en het tapijtwerk; vervolgens wijdt hij zich aan de meubelindustrie en het kopiëren van de grote voorbeelden uit de Middeleeuwen en de Vlaamse en Engelse Renaissance.

Het documentaire gedeelte over de fabricatie wordt gevolgd door diverse niet-bewegende opnamen, die als een catalogus de voortbrengselen van de ambachtslui tonen.

Realisatie : Henri Storck

Beeld : John Ferno

Geluid : Ciné-studio’s

Productie : C.E.P.

Opdrachtfilm van het ministerie van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel

Nederlandse versie

Engelse en Spaanse versie

35 mm / zwart-wit (Gevaert) / 13 minuten / 1935
Om de film te bekijken, gelieve de paswoord per email vragen naar info@fondshenristorck.be en dan hier klikken

Storck is er in geslaagd in deze film zijn bedoeling duidelijk uit te spreken. Hij is er op uit deze industrieën niet als op zichzelf staande fenomenen te beschouwen, maar een plaats te geven in het nationale leven. Hij toont ons niet alleen machines en werkwijze, maar ook de steden en de landschappen waarin het werk gedaan wordt, óók de arbeiders die er aan deelnemen. Wij zien natuurlijk, vooral in de katoenfilm, machinerieën, grillig-gecompliceerde machines, steeds uitstekend filmiek gezien en weergegeven; maar die werktuigen zijn niét autonoom geworden. Wij voelen, dat de mensch domineert en die mensch maakt weer deel uit van een volk met een eigen karakter en eigen traditie, welke voor een groot deel bepaald worden door het land waar het al zooveel geslachten in woont. Door ze aldus te humaniseeren, geeft Storck aan zijn films een beteekenis, welke ver boven het eigenlijke zakelijke onderwerp uitgaat. Het menschelijk element is nog sterker in de tapijt- en meubelfilm. Het is hem gelukt daarin de van ouder op ouder overgeleverde liefde van de arbeiders voor hun handwerk vast te leggen.

Filmnieuws. In België wordt gefilmd, Het Vaderland, 31 maart 1936